|
|
|
|
|
Johannes
Dirk Marinus (Hans) van Straten (Leiderdorp, 27 december 1923 –
Bosch en Duin, 15 september 2004) was een Nederlands journalist,
dichter en schrijver. Zoon van Marinus Cornelis van Straten
(Hoorn, 28 september 1897 - Leiden, 8 februari 1954) getrouwd op 17
november 1921 te Leiden met Susanna Catharina Kenbeek (Leiden,
22 december 1896 - 29 juni 1973). Aanvulling: Susanna Catharina is
geboorte onder achternaam Mizee daar haar moeder ongehuwd was. Na
huwelijk van haar moeder Catharina Mizee met Johannes Jacobus
Kenbeek op 17 mei 1905 te Leiden is zij erkend als Kenbeek.
Hans van Straten werkte jarenlang als dagbladjournalist, onder
andere bij Het Vrije Volk en het Utrechts Nieuwsblad en publiceerde
daarnaast regelmatig gedichten. Ook schreef hij talloze artikelen in
literaire tijdschriften, publiceerde hij vertalingen en gaf hij zelf
allerhande publicaties uit, waaronder een eenmanstijdschrift, De
Vlagtwedder Grensbode (1990-1991).
In zijn boeken De omgevallen boekenkast (1987, verschenen in de
reeks Privé-Domein) en Weer wankelt de boekenkast (2000) beschreef
hij zijn leeservaringen, in de vorm van korte notities zoals hij die
zijn leven lang tijdens het lezen van boeken had opgetekend. Via
talrijke anekdoten, herinneringen, droomverslagen, dagboekfragmenten
en aforismen, theorieën over literatuur en psychologie enzovoort,
schetst hij aldus een merkwaardig zelfportret.
Bron tekst:
wikipedia.org
|
|
Boek: Moordenaarswerk. 120 Nederlandse moordzaken (1964)
Moordenaarswerk is een selectie uit de markantste Nederlandse
moordzaken van de jaren 1844-1964. Legendarische affaires als de
mysterieuze dood van Blonde Dolly, de gifpraktijk van dokter O., de
wilde escapades van de Zwarte Ruiter, de Baarnse moordzaak, het
verhaal van Tijger Annie, de Leidse gifmengster Goeie Mie komen aan
de orde in deze verzameling.
Een selectie uit de markantste Nederlandse moordzaken van de jaren
1844-1964. Met onder meer het verhaal van Tijger Annie, die sterk
genoeg is om een zeeman het ziekenhuis in te slaan, maar die met een
nylonkous wordt gewurgd door een blozend jochie van nog geen
twintig. En ook het verhaal van de moord zonder lijk: een
Amsterdamse caféhoudster verdwijnt spoorloos, haar lichaam wordt
nooit gevonden, maar toch staat twaalf jaar later haar moordenaar
voor de rechter. En dan is daar IJje Wijkstra, harmonikaspeler op
het platteland, die vier veldwachters doodschiet als ze zijn
vriendin komen halen. |
|
|
|
<- Terug |
|