Abraham Bredius
 Abraham Bredius (Amsterdam, 18 april 1855 - Monaco, 13 maart 1946)
was een Nederlandse Rembrandtkenner, schilderijenverzamelaar,
mecenas en archiefvorser. Zoon
van Johannes Jacobus Bredius (Amsterdam 22-07-1808 - Amsterdam
03-02-1894) en Hendrika Hillegonda Brink (Amsterdam 01-09-1814 -
Amsterdam (23-04-1885)De droom van Abraham Bredius, lid van de familie Bredius, was om een groot pianist te worden. Toen dat buiten zijn bereik bleef, maakte hij op aanraden van zijn vader een grote kunstreis door Europa. Daar ontmoette hij Wilhelm von Bode, die later museumdirecteur werd in Berlijn, en die hem aanraadde de Nederlandse 17e-eeuwse schilderkunst te bestuderen. Dat deed hij door collecties te bezoeken, boeken te bestuderen en er al eind jaren '70 van de 19e eeuw artikelen over te schrijven. Acht jaar lang was hij onderdirecteur van het Nederlands Museum voor Geschiedenis en Kunst, dat daarna door het Rijksmuseum werd overgenomen. Hij was gedurende twintig jaar directeur van het Mauritshuis in Den Haag (1889-1909). Daarna bleef hij actief als adviseur van het museum en redacteur van het tijdschrift "Oud Holland". In 1924 vertrok hij voorgoed naar Monaco, maar bleef jaarlijks drie maanden naar Nederland komen voor onderzoek. Bron tekst: wikipedia.org |
|
|
|
In het Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te
Leiden, 1947 van Stichting Digitale Bibliotheek voor de
Nederlandse Letteren is over Abraham Bredius meer te lezen, zie
deze link. Abraham Bredius (Amsterdam, 18 April 1855-Monaco, 13 Maart 1946) De 13e Maart 1946 overleed op bijna een en negentigjarige leeftijd te Monaco, waar hij sedert 1924 woonde, Dr Abraham Bredius, een der grootste kunstkenners van ons land, een man die terecht een internationale vermaardheid genoot wegens zijn aan smaak en eruditie, fijngevoeligheid en intuïtie gepaarde reusachtige kennis van onze zeventiende-eeuwse schilderkunst. |
| <- Terug |